Vissen moeten veranderen in hoe ze drijven om zich onder water op en neer te bewegen. En dat is cruciaal, want als ze geen mogelijkheid hebben om zichzelf in het water te positioneren, zouden ze ofwel allemaal op de bodem van het meer liggen of wegzinken, of allemaal naar het oppervlak drijven. Als dat gebeurde, zouden ze het erg moeilijk vinden om rond te zwemmen, voedsel te vinden en zich te verbergen voor andere dieren die hen misschien willen eten. Gelukkig hebben vissen een apart deel binnen hun anatomie dat hen helpt bij het vergroten van drijfvermogen; dit heet de gasblaas.
Een gasblaas, ook bekend als zwemblaas bij vissen (eigenlijk is het dezelfde structuur), is een soort speciale zak gevuld met lucht binnen veel vissen en sommige kikkers. Je kunt het je voorstellen als een klein ballonnetje dat gevuld wordt met gas dat de vis zelf produceert. Dit gas helpt de vis stabiliteit te krijgen wanneer ze in het water zijn. De gasblaas van bepaalde vissen is verbonden met hun maag, terwijl bij andere vissen hij vrij zweeft en zelfstandig kan dalen en stijgen. Toch is dit orgaan erg belangrijk voor vissen - het helpt hen zich onder water te bewegen.
Als een vis wil omhoog zwemmen of een beetje omlaag zinken, beheert het hoeveel gas er in zijn blaas zit. Wanneer de vis meer gas toevoegt aan de blaas, maakt het hen drijvender en beginnen ze omhoog te gaan in de waterzuil. Als het echter genoeg gas uit zijn blaas blaast, de inflateert hij en wordt hij dichter dan water en zinkt naar de bodem. Vissen hebben speciale spieren en zenuwen rondom de gasblaas die hen toestaan dit te doen. En deze spieren werken samen om de vis in evenwicht te houden door controle over de hoeveelheid gas binnen de blaas, zodat hij kan zwemmen waar hij maar heen wil, ook al is het om andere vissen te versieren!
Vis regenvat water zijn ongelooflijk nuttig, omdat dieren die in water wonen een moeilijke tijd hebben om te overleven zonder het. Vissen moeten vaak op verschillende dieptes zwemmen en zich aanvelen aan veel verschillende situaties in de onderwaterwereld door hun varendheid te kunnen controleren. Dit is voor hen erg nuttig, omdat ze dit kunnen gebruiken om te ontsnappen aan hun roofdieren die hen zouden willen eten in de diepte, voedsel nodig voor het leven te verkrijgen en nieuwe gebieden van de oceaan te verkennen. En omdat ze ook hoog op het water kunnen drijven, hebben vissen de luxe om nog meer aquatisch te worden; ze krijgen vinnen om te zwemmen en lange slanke lichamen om nog sneller te zwemmen.
Gasblaasjes bij vissen en kikkers uit How It Works, de wetenschap van dieren, volledige lengte prepublicatie_NOTIFY DIANA WAGNER'&item_image_fulltext.contentType+' — ResearchGate
Op basis van het specifieke type vis of kikker kan de gasblaas een andere vorm en grootte hebben. Het kan een eenvoudige zak zijn, perfect rond of ingewikkeld opgerold. Deze gas kan zuurstof, stikstof of een combinatie van verschillende gassen zijn. Maar het verschilt per soort vis en kikkers, en naar hun leefgebieden.
De gasblaas komt voor in de meeste vissen en ligt dicht bij de ruggengraat en is ook verbonden met de maag. Dit orgaan wordt de zwemblaas genoemd en vissen hebben gespecialiseerde spieren die hen toelaten om dit gasvolume te beheersen. Dan is er de kikker, die ook een gasblaas heeft, behalve dat hun gasblaas meer op een long lijkt. Niet alleen geeft deze bovenste long hun de mogelijkheid om hun opwaartse kracht te beheersen, maar fungeert het ook als een ademhalingsorgaan. Kikkers krijgen zuurstof op een andere manier omdat ze het zowel via hun longen als via hun huid kunnen innemen.